Dat Roxanne verpleegkunde studeert is inmiddels wel algemeen bekend. Ook haar stage is stop gezet, maar gelukkig heeft ze nu een baan als zorg-assistent in de VU gekregen. Dit betekend veel nachtdiensten en veel tijd om na te denken. Wat er allemaal in haar hoofd speelt heeft zo voor ons op papier gezet. Wij mogen even meegenieten van haar gedachten.
Geschreven door Roxanne Ehrenburg
In het Emma kinderziekenhuis op zeven hoog ging ik mijn droom na: het AMC, zeeën van uitzicht om naar te kijken, met een baby wiegend in mijn armen als op de golven. Het voelde warm zo’n kindje na uren gehuil stil, alsof je in de klotsende zee plots een stille kalme bries hoort. Toch kwam ik tot het besef dat alhoewel kinderen mijn hart verwarmen en ik graag voor ze wil zorgen als verpleegkundige, moedergevoelens er niet waren. Maar in plaats daarvan opluchting. Dat het voor mij nog een opleiding was en niet een eeuwige verantwoordelijkheid om zo’n klein wezentje een leven te bieden. Respect voelde ik voor moeders, hun kracht. Ik was onzeker stuntelig, niet zelfverzekerd in de functie waarop ik me opeens bevond. Die vrijdag voelde ik groei bij mezelf en was ik trots op mezelf. Die dag werd mijn stage stopgezet, niet meer verantwoord, COVID-19.
Plots stopte alles met draaien. Het deed me een beetje denken aan “dat moment’’.
Ik weet niet of je het kent “dat moment” dat je zoiets ergs mee maakt dat alles lijkt stil te staan. Dat de film van je leven plots op pauze is gezet, maar om je heen gaat alles door alsof men bezig is met een soort van onbenullige versie van GTST, die er niet toe doet. Alleen nu staan we allemaal op pauze. Nu gaan we allemaal tegelijk van met 200 over de snelweg naar een slakken gang door de bebouwde kom. Bij deze gedachte hoor ik bijna de ademhaling van de Kaaskoppen om me heen. Een diepe teug in en een diepe teug uit, blijf ademen! Ik denk dat we pauzeren en als Mark Rutte weer op de playbutton drukt de voet weer op het gaspedaal gaat en de volkswagengolfjes weer met 200 om je oren vliegen zonder achterom te kijken.
Maar terugkomend op dromen in dit geval degene als je slaapt. Betrapte ik mezelf erop dat ik droomde over baby’s in mijn buik zonder geslachtsgemeenschap😉 en een baby in de bus naar surfvakantie als uit een verassingspakket en met infusen zoals op zeven hoog. Ik werd steeds wakker met een soort rebels gevoel, niet mee eens dacht ik. Ik schrijf het maar toe aan de stage. Ik hoop niet dat het iets te maken heeft met biologische klok. Heb toch altijd de hoop meer te zijn dan cellen met biologische processen. Van rare dromen naar een nachtdier in de nachtdienst. Plots werken op een totaal andere afdeling in het VU om iets in de zorg te beteken en studievertraging te voorkomen. Als zorg-assistent en niet meer als student. Van een ingewikkeld begin van het leven naar het oneerlijke besef van sterfelijkheid. Een enorm contrast, afdeling 6b maag-darmstelsel oncologie. Even wennen en even ademen. Als in de branding (in gedachten) breekt de golf (lucht in) en stroomt deze terug (lucht uit). Ik kan helpen en dat geeft voldoening, daarvoor ben ik dankbaar.
Gisteren terug van nachtritme naar dagritme voelde het alsof ik een flinke kater had. Zo eentje dat er geen twijfel mogelijk is dat je je gister hebt misdragen. Alsof de avond begon met ik doe twee biertje (of 3 haha) en eindigde met totale escalatie AEGEE-stijl. Ik betrapte mezelf erop dat ik snakte naar de herinnering van een totaal uit de hand gelopen avond. De stilte hielp me uit mijn droom ik had vannacht gewerkt niet gedanst. Nostalgisch dacht ik terug aan de dansavonden wanneer de manier waarop mijn vriendinnen dansten was hoe ik me voelde. Ik verlangde zelfs weer naar het moment dat om 5 uur s ’ochtends het licht aanging in de discotheek. Dat moment wanneer het sprookje als ijspegels smelt voor de zon. Alsof iedereen van Instagram-foto veranderd in pashokjes lichten op je kop.
Als ik dan een feestje wil, dan met jullie. Ik mis jullie allemaal en dat mag gezegd worden. Daarom tot snel op welke manier dan ook door de koptelefoon, webcam, op 1,5 meter, in gedachten of gewoon weer in het echt in een knuffel omarmt. Ik denk aan jullie.
Â
Elke dinsdag avond borrelen wij met AEGEE-Amsterdam in de Brasil Bar. De borrel begint om 21:00 uur en gaat door tot 3 uur! De borrels zijn de plek waar alle AEGEE-Amsterdam leden samen komen en onder het genot van biertjes, wijntjes en shotjes tot laat in de avond door feesten.
Naast de activiteiten die AEGEE-Amsterdam allemaal organiseert is er binnen het AEGEE netwerk nog veel meer te beleven. AEGEE-Amsterdam is namelijk onderdeel van een groot Europees studenten netwerk, te vinden door heel Europa. Van AEGEE-Athene tot AEGEE-Helsinki, van AEGEE-Las Palmas tot AEGEE-St. Petersburg.
Elk jaar organiseert AEGEE-Amsterdam voor de nieuwe leden een introductieperiode (zonder ontgroeningen en verplichtingen). In deze periode zul je vele nieuwe mensen leren kennen en vrienden voor het leven maken. Twee en een halve week lang zul je kriskras door Amsterdam te gekke activiteiten, borrels en feesten meemaken.
Dit weekend vindt begin oktober plaats en is bedoeld voor zowel nieuwe als oude leden. Het is altijd enorm gezellig en iedereen leert elkaar kennen. Daarnaast wordt er natuurlijk van alles over AEGEE verteld en wordt pas goed duidelijk wat AEGEE jou allemaal te bieden heeft. Uiteraard is er elke avond een feestje en dat gaat meestal tot diep in de nacht door.
AEGEE-Amsterdam telt 21 commissies en al deze commissies organiseren diverse activiteiten gedurende het jaar. Een kookworkshop, een kerstdiner, een feest, een skireis of een bezoek aan het museum, alles kan bij ons! Zie jij nog iets wat wij nog missen? Je kan je eigen commissie starten en samen met de nieuwe commissie activiteiten organiseren.
EĂ©n ding is zeker bij AEGEE-Amsterdam, je gaat ontzettend veel nieuwe vrienden krijgen. Je gaat samen op reis, samen borrelen of samen strompelend naar huis na dat laatste shotje. Met je ware vrienden kun je ook een genootschap oprichten. Met je genootschap kun je activiteiten voor de vereniging organiseren om zo een roemruchte status te vergaren.
Uitschrijven dient voor 1 augustus te gebeuren. Je kunt je uitschrijven door een e-mail te sturen naar office@aegee-amsterdam.nl. Vermeld daarbij jouw voor en achternaam, de reden van uitschrijving, eventuele verbeterpunten voor AEGEE-Amsterdam en of je geĂŻnteresseerd bent in een reĂĽnistenlidmaatschap. Binnen tien dagen ontvang je een ontvangstbevestiging per e-mail en is de uitschrijving definitief.
