Over hardlopen en verrassingen
Door Nini Pieters
Nu het nieuwe bestuur is verkozen, blikken we met Nini even terug naar haar eerste evenement als bestuurslid: de Batavierenrace! Leuke flashbacks en wijze lessen voor het nieuwe bestuur lees je nu hier op de blog.
Als er één ding is waar ik een hekel aan heb, dan is het wel hardlopen. Jullie kunnen je dus mijn onmetelijke vreugde voorstellen toen ik hoorde dat het eerste evenement in ons bestuursjaar de (in)fameuse Batavierenrace was. Deze 175 km Estafetteloop van Nijmegen naar Enschede wordt in teams gerend, en als competitieve AEGEE-Amsterdam zijnde konden we het natuurlijk niet laten om van andere studentenverenigingen en AEGEE locals te winnen. Gewonnen hebben we helaas niet (dat maar 2 van de 25 mensen überhaupt hadden getraind kan hieraan bijgedragen hebben); maar toch was dit groots sportevenement voor mij een persoonlijke overwinning en een belangrijke les.

Als kersvers bestuur voelde ik me namelijk een beetje verplicht om het team van AEGEE-Amsterdam te versterken, ook al was ik op mijn dertiende zo ongeveer de atletiekclub uitgestuurd omdat ik er zo weinig van bakte. In de magere voorbereidingstijd van twee weken ben ik twee keer gaan trainen, en eigenlijk vond ik zelf dat het zo slecht niet ging. Hoewel ik een nog steeds tegen het rennen opzag, merkte ik dat de Batalucentenrace (ik heb de naam niet bedacht..) mij nieuwe motivatie gaf om mijzelf uit te dagen. Uiteindelijk heb ik de kortste afstand van 3.6 km opgeëist en mijn fiets-begeleider en bestuursgenoot Pascal behoorlijk uitgescholden tijdens mijn beurt, maar ik heb het (binnen een best aantoonbare tijd) gehaald.
Achteraf moet ik toegeven dat de Batavierenrace eigenlijk een ontzettend leuk studentenevenement is, en zeker veel meer dan een beetje hardlopen. Iedereen zit samen op een grote camping, en beide avonden is er gezelligheid en feest. Bovendien had AEGEE-Enschede een barbeque georganiseerd voor alle deelnemers van AEGEE-locals uit de regio, wat voor het nieuwe bestuur weer een goed moment was om te netwerken en andere AEGEE’ers te ontmoeten. Had ik ooit uit eigen initiatief aan een hardloopwedstrijd meegedaan? Ik denk het niet. Maar heb ik er spijt van gehad? Zeker niet.
Uiteindelijk ben ik van de Batavierenrace vertrokken met een gevoel van geluk door alle gezellige mensen die ik had ontmoet of beter leren kennen, en met gepaste trots omdat ik mijn (korte) afstand toch helemaal uit heb gerend. Zo heeft de Batavierenrace me geleerd dat het (onverwachts) ontzettend leuk kan zijn om iets nieuws en uitdagends te proberen en ik weet zeker dat dit bestuursjaar me nog veel zulke ervaringen zal brengen.