De afgelopen paar jaar is mij vaak gevraagd wat ik het mooiste aan AEGEE vind. Er zijn natuurlijk heel veel dingen die ik dan zou kunnen noemen, maar het allermooiste vind ik toch wel dat waar je ook komt in Europa, er altijd wel een AEGEE local in de buurt is. Ook in het verre verre verre oosten waar ik mij op dit moment bevind: Nijmegen.
Elk halfjaar is het weer tijd voor het meest serieuze (en misschien prestigieuze) evenement wat AEGEE te bieden heeft: de Agora, ook wel de grote ALV (Algemene Ledenvergadering) van AEGEE-Europe te noemen. Voor elke Agora mag AEGEE-Amsterdam drie delegates sturen, waarvan ik er deze keer eentje was. De Autumn Agora 2020 zou dit jaar in Moskou plaatsvinden, maar helaas werd dit verhinderd door ‘Rona. Ook al staat Moskou hoog op mijn lijstje, ik kan niet zomaar het zijn van een delegate op een Agora opgeven, en hier is waarom:
10 september 2020
Vandaag is het dan zover, na een leuk en zwaar jaar mogen wij eindelijk worden onze kinderen aanschouwen. Wij zijn natuurlijk niet zomaar ouders, maar de leukste, en natuurlijk ook de meest verantwoordelijke, ouders. Dit lieten wij meteen merken toen wij naar het podium liepen in Brasil Bar tijdens de openingsceremonie. Dit deden wij namelijk op het nummer van “Que Si Que No”.
Afgelopen zomer besloot ik met mijn zeilboot te reizen naar Brazilië, mijn doel was namelijk om daar de Kilimanjaro te beklimmen.
Geschreven door Emma de Vries
Het is ontzettend warm, ik ben nu nog aan het werk in mijn snikhete kamer want je moet nu zoveel mogelijk thuis werken als het kan. Er is een hittegolf, er is corona. En ik kijk uit naar het einde van de middag als ik de verkoeling op kan zoeken met mijn vrienden.
Door José van der Meer
De GalaCie was de eerste commissie waar ik bij ben gegaan nadat ik actief lid werd bij AEGEE-Amsterdam en ik was eigenlijk op slag verliefd op deze commissie. Het hele jaar kan je met deze commissie naar, naar mijn mening, de mooiste activiteit van het jaar toeleven: het gala! Toch is het elk jaar weer zo dat deze commissie wat moeite heeft om gevuld te worden. In deze blog ga ik jullie vertellen waarom de GalaCie een van de leukste commissies is en wat het nou precies allemaal inhoudt!
Geschreven door Cyril Hoogeboom
Ons nieuwe lid Marthe vertelt over haar ervaringen bij AEGEE-Amsterdam. Ze is vlak voor Corona lid geworden en heeft zowel voor als tijdens de lockdown onze leuke leden leren kennen en aan onze activiteiten meegedaan. Lees hier hoe ze dit vond!
De zomer is al weer bijna voorbij, en dat betekent natuurlijk twee dingen. Ding 1: we kunnen weer borrelen! Ding 2: we moeten de ochtend daarna wel weer lekker brak naar college. Dit jaar is het echter een beetje anders, want wij mogen voorlopig even met een zonnebril op en Cup a Soup in de hand gezellig achter een camera plaatsnemen. Gelukkig heeft een van onze AEGEE-veteranen wat tips om het thuis studeren wat dragelijker te maken!
Geschreven door José van der Meer
Om de zomer goed in te luiden, is hier een gepaste afsluiter voor de blog. Voor wie helaas niet de fantastische Wissel-ALV van afgelopen vrijdag heeft kunnen meemaken, is hier een beknopte highlight die onze zeer gewaardeerde oud-Penningmeester (of is het toch Perrymeester?) in het zonnetje zet. De KasCie heeft voor deze gelegenheid een passende roast geschreven voor Jasper, dus geniet van deze bondige versie van het kunstwerkje van Kwik, Kwak, en het wandelende dataKwek.
Geschreven door Joseph Groot Kormelink, Lennart Hatenboer, en Yannick de Wit
Lieve allemaal,
dit is de laatste blog die namens Sigma Octantis geplaatst gaat worden. Wij hebben genoten van 15 maanden bestuur zijn. Wij zullen hier onze Facebook posts voor jullie vereeuwigen (:
Naar de sterren en daar voorbij.
Liefs,
Mandy, Jasper, Nelleke & Nadine
Jaja, bij een nieuw bestuursjaar hoort een nieuw stukkie in de Golden Times. Hieronder kun je lezen welke vragen Gunnar ons heeft gesteld en wat onze antwoorden daarop waren (:
P.S.: Hebben jullie onze nieuwe bestuursfoto's al gezien?
Geschreven door Sigma Octantis & Gunnar
Anna heeft een heel interessant leven ten tijde van coroon. Op de valreep voor deze meid de functie voor het schrijven van de blog over gaat nemen heeft ze nog zelf een kek levensverhaal uit haar mauw geschud! Mocht je toch niks te doen hebben, ga even lekker door deze lijst heen. Misschien leer je er zelfs wat van.
Geschreven door Anna de Boer
Ook Sigma Octantis heeft het druk tijdens de quarantaine. Wat wij allemaal doen heeft niet allemaal te maken met AEGEE natuurlijk. Laten we eerlijk zijn: wij hebben ook een leven. Wat we allemaal aan het doen zijn hebben we voor jullie op papier gezet.
Geschreven door Sigma Octantis
Dat Roxanne verpleegkunde studeert is inmiddels wel algemeen bekend. Ook haar stage is stop gezet, maar gelukkig heeft ze nu een baan als zorg-assistent in de VU gekregen. Dit betekend veel nachtdiensten en veel tijd om na te denken. Wat er allemaal in haar hoofd speelt heeft zo voor ons op papier gezet. Wij mogen even meegenieten van haar gedachten.
Geschreven door Roxanne Ehrenburg
Ons prachtige oud praeses Janthe heeft een hobby wat wij van haar nog niet allemaal weten. Deze meid rijdt door meren en bossen, maar niet op haar fiets. Ze rijdt hier op een paard! Wat voor avonturen zij hier allemaal mee beleefd leer je hieronder!
Geschreven door Janthe Buhrs
Naast Joyce hebben we de afgelopen weken ook kunnen genieten van Anthony zijn sportsessies. Deze jongen begeeft zich meerdere keren per week naar het plaatselijke sportveldje in Hoofddorp om hier zijn gains stabiel te houden. Wat motiveert deze jongen en wat doet hij eigenlijk? Hij is zo lief geweest om dit met ons te delen door middel van een blog. Op deze manier kunnen we allemaal van onze kont afkomen en zo fit als een hoentje in juni de borrels betreden.
Geschreven door Anthony Boelhouwers
Aegee people!!!
Denk jij dat je in quarantaine niet meer in beweging kan komen? 😱 well have no fair. Gym master Anthony is here. Tijdens deze periode waar fastfoodketens en hardcore feesten niet of nauwelijks mogelijk voor me is, is het de ideale tijd om gezonder te worden. Voor mij betekent dit sterker worden en afvallen (kutbierbuik). Om niet te vervelen. Stel doelen voor je zelf. Wil je juist afvallen, sterker worden, leniger worden of miss kilo’s erbij? Het is verstandig om te weten wat je wilt en in hoeverre je dit wil. Ik raad erg aan om eerst info op te zoeken wat je precies wilt. Youtuber athlean x is waar ik info vandaan haal
Ga ervoor! Mocht je interesse hebben. Hier ben ik atm mee bezig. (Ik ben geen sportexpert dus ik kan het bij sommige oefeningen fout hebben)
Hierbij een paar dingetjes die jij kan doen 💪🏻
Eerst zal ik overgaan op fit blijven ook al heb je geen resistance bands. Dumbells etc.
Legs and ass.
Ook al heb je niets op je nek liggen. Squats zijn de manier je onderlichaam te trainen. Voor meer effect en conditie. Probeer jump squats. Na je squat spring je de lucht in en beland je weer in de squat.
Heel touches
Sta recht op. En probeer je hielen aan te raken met 1 been van de grond. You will feel the burn
Sprinthouding
Je weet wel hoe sprinters in de startblokken staan. Nu jou beurd. Wissel het af. Te makkelijk? Explosief switchen dan maar.
Chest
Miss je je vierkante blokjes en zijn t nu tietjes?
Push ups!
Te makkelijk? Wall push ups. Benen op muur. armen op de grond
Rug
Opzich heb je in je huis genoeg plekken voor pull ups. Deurranden (pas.wel op please) trappen of miss wel wat anders. Lukt een pull up nou niet? Pak 2 stoelen met een stok pp deze twee. Hang schuin aan de stok zodat alleen je hielen op de grond zijn en doe dan pull ups. Je vingers moeten van je af wijzen. Draai je je handen met je palm en vingers naar je toe. Dan word het een prima arm oefeningetje.
Met resistance bands
Shoulders raises
Cable flies
Face pulls
Bicep curls
Tips.
Volle schooltas plus stok = gewicht
Resistance bands en gewichten zijn heel goedkoop bij de action
Wie Instagram heeft is het waarschijnlijk niet ontgaan. Joyce haar Instagram verhalen laten ons allemaal watertanden. Bakseltje hier, heerlijk gerechtje daar. Het lijkt wel een oneindige stroom aan inspiratie van heerlijke eten. Voor de mensen die iets minder creatief zijn dan Joyce heeft ze de oplossing gevonden: een recept met ons delen. Met dit kleine gebaar kunnen wij allemaal genieten van deze heerlijke creaties en weer een avondje zonder hoofdzorgen in de keuken gaan staan.
Geschreven door Joyce Schouten
Donderdag hadden wij onze laatste BV als Polaris. Het besef dat dat zo was, was bizar. Daarnaast was het ook bizar dat we deze BV niet in ons gebruikelijke 4.15 of 2.10 lokaaltje in Crea konden doen. Wat een jaar is het geweest. Dat we nu toch echt afscheid moeten nemen van ons Polaris jaar doen we allemaal met pijn in ons hart.
Ten tijde van coroon (het verdient even geen hoofdletter want het moet weg) is het natuurlijk belangrijk dat we allemaal vermaakt worden. Aangezien dit helaas niet meer door menselijk contact kan moeten er andere manieren gezocht worden om onze breintjes te prikkelen met leuke en nieuwe dingen. Omdat ik een INTENSE film en serie geek ben zal ik proberen jullie breintjes te prikkelen met mijn meest favoriete films en series. Nee dit zal niet alleen Marvel en Harry Potter zijn!
Geschreven door Nelleke Stibbe
Afgelopen februari zijn Mandy en Nelleke naar de EPM in Barcelona geweest. Over dit enerverende evenement kun je hieronder alle avonturen lezen.
Geschreven door Mandy Wierda & Nelleke Stibbe
***ENGLISH BELOW***
Lieve allemaal,
Zoals een aantal van jullie misschien al hebben meegekregen zijn de UvA en CREA sinds vrijdag middag 12 uur gesloten tot 31 maart. Dit heeft voor AEGEE-Amsterdam meerdere gevolgen. Allereerst zullen er voor Polaris tot 31 maart geen kantoordagen meer plaatsvinden op Crea. Wij hebben in plaats hiervan beldagen ingesteld. Dit houdt in dat de persoon die “kantoordag” heeft bereikbaar is voor bellen mochten er vragen zijn. De kantoordagen staan op de gebruikelijke plek. Onderaan dit bericht zullen de telefoonnummers van de bestuursleden volgen.
Onze lieve Nadine zit al 800 jaar in de BorrelCie. Om deze commissie even in het licht te zetten heeft zij een ode geschreven aan deze prachtige commissie en alle jaren dat ze er al in zit.
Geschreven door Nadine Timans
Het begon allemaal op een zonnige lentedag op een grasveldje in het pittoreske Poolse stadje Wroclaw. Ik herinner me het nog als de dag van gisteren; onze Europa-Coordinator Mandy vertelde over een jaarlijks thematisch Europees event dat AEGEE-Amsterdam verzorgt en hoe zij nog geen vrijwilligers kon vinden voor de commissie. Met geen enkel idee over wat het nou precies inhoudt vertelde ik haar dat ik graag zou helpen en achteraf ben ik erg blij dat ik dit gedaan heb.
Fast-forward naar september en we beginnen eindelijk met onze voorbereidingen. De eerste vergadering begon maar met enkel drie leden maar al snel verdubbelde onze commissie. Als thema hebben wij voor mental health gekozen, omdat dit ook erg onder studenten speelt, en bedachten allerlei activiteiten die hierop inspelen. We hadden geen idee wat voor mensen we konden verwachten en konden alleen maar hopen dat ze het naar hun zin zouden hebben.
Januari naderde al snel en de laatste voorbereidingen werden gedaan. Na mijn college heb ik mij naar huis gehaast om vervolgens naar de accommodatie te reizen. Dag 1 begon erg rustig met een etentje, een introductie over Nederland en een verhelderende workshop over consent, gegeven door Marleen. Daarna gingen wij poolen bij Coco’s Outback en tot in de late uren dansen in de Surprise Bar.
De volgende dag kwam veel te vroeg en terwijl ik in de collegebanken zat, ging de groep een city tour en vervolgens op vrije voeten de stad verkennen. Toen ik bij het diner weer aansloot was ik blij te zien dat iedereen elkaar beter had leren kennen en er al vriendschappen gevormd waren. Ook hadden een aantal al een nieuwe bijnaam verdiend en kreeg bijna iedereen dit weekend een nieuwe bijnaam. Nadat we genoten hadden van de heerlijke risotto en pizza bij Pino sloten we de avond af met de Amsterdam Light Festival tour. Helaas eindigde de avond snel omdat iedereen moe of vol of high was
Op zaterdag reisden wij af naar de Zaanse Schans om de authentieke Hollandse windmolens en charmante huisjes te bewonderen. Helaas vergat een van onze participants (bijnaam=Backpack) zijn bagage in de trein, enkele uren voordat hij weer uit Nederland vertrok. Gelukkig heb ik na meerdere telefoontjes en in totaal 30 minuten in de wacht te staan de rugtas kunnen opsporen en is hij naar Amsterdam Centraal gebracht. Terwijl wij verder windmolens gingen spotten en kaas gingen proeven heeft onze held Mandy zich naar Centraal gehaast en heeft ze de rugtas met slechts vijf minuten te sparen bij Backpack’s Flixbus afgeleverd.
In de middag gingen wij een yoga workshop doen, waar ook een aantal van onze Amsterdam-leden bij aanwezig waren. Hier konden wij de stress van de dag (lees: de hele accommodatie voor 09:00 uur schoonmaken voor de scouting groep, verloren rugzak opsporen en een wonder proberen te verrichten op een in wc-water geraakte telefoon) loslaten en onze adrenaline en cortisol levels weer laten dalen. De yogales begon intensief en eindigde met ontspanning en hoewel mensen twijfelden aan de relaxende kracht van yoga, waren er toch een aantal mensen in slaap weten te vallen. Dit was ook te merken aan het lichte gesnurk dat door velen werd geobserveerd. Ik moet eerlijk zeggen dat ik zelf ook bijna wegdobberde en net op het randje van onbewustzijn zat. Ook de mensen die sterk genoeg waren om wakker te blijven waren door de yoga magie getroffen; na de workshop was iedereen erg stil en helemaal zen.
Nadat we weer volledig wakker en helder werden van de zalige burrito’s en taco’s hebben we een European Night gehouden. Hier hebben wij heerlijk genoten van buitenlandse dranken en delicatessen en hebben wij de participants blootgesteld aan stroopwafels, dropshot en warme borrelhapjes. Wellicht verwachtte je dit al, maar iedereen vond de stroopwafels fantastisch en out of this world en de dropshot maar vreemd smaken.
De rest van de avond hebben wij gezellig spelletjes gespeeld, veel gekletst en vooral veel gelachen onder het genot van lekker eten en veel drank. Ook gaf een van onze participants een spontane workshop over hoe je de Potato Face doet. Hieronder kun je de Potato Face in dit prachtige portret beschouwen. Naar mijn mening is dit er één voor de geschiedenisboeken.
Zondag was alweer de laatste dag van het event, maar dat maakte het niet minder tof. In de ochtend kregen we een indrukwekkende tweedelige workshop van Desireé van Langen over mental health stigma en kenmerken, met tussendoor een prachtige pannenkoeken pauze. In de middag gingen wij naar Noord om naar street art te kijken en kwamen we terecht bij een tentoonstelling over Brexit, waar we onder andere ook bijpassende spelletjes konden spelen. Hier hebben wij ons lekker vermaakt in een relaxte setting, terwijl we bijkwamen van het drukken weekend en ons mentaal voorbereidden op de steeds dichterbij komende einde van het weekend en de bijbehorende afscheid.
In de avond wilden drie van de overgebleven participants de stad in om te wandelen en karaoke te doen in een rustige setting in een klein groepje, maar wat een brave avond zou worden eindigde in een onvoorstelbare en onvergetelijke ervaring. Onder leiding van Charida en ik gingen we naar de stad en na wat rond te wandelen en bezienswaardigheden te bekijken wilden zij graag naar de Red Lights District. Hier hadden Charida en ik totaal geen zin in, maar na wat overleg besloten we om ze ernaartoe te brengen zodat ze een minuut of twee konden rondkijken, om vervolgens snel weer daar weg te gaan. Eenmaal daar aangekomen wilden zij graag naar een peepshow. Voor de mensen die hier niet mee bekend zijn; je betaalt hier €2,- om vervolgens een krap hokje in te gaan en enkele minuutjes door een klein raampje naar naakte en/of neukende mensen te kijken. Eenmaal ter plekke keken Charida en ik elkaar aan en dachten wij allebei “als we toch hier zijn, why not” en gingen wij ook samen een hokje in. Hoewel wij een neukend stelletje verwachten, werden wij zwaar teleurgesteld met wat wij zagen. Een lange, roodharige vrouw in een roze string zwaaide haar lichaam in het rond terwijl ze seksuele gebaren en bewegingen maakte. Op een gegeven moment drukte ze zelfs haar kont vol tegen ons raampje, zodat wij van een behoorlijke close-up van haar achterwerk konden “genieten”. Hierna besloten wij allemaal dat we nog een keer wilden om een stelletje te zien, dus na het aan de receptionist te vragen wanneer het stelletje kwam en 10 minuten te wachten gingen we weer in de rij staan. De anderen konden al gauw naar binnen, maar Charida en ik hadden helaas niet zo een geluk. Na eindeloos te wachten kwam er eindelijk een hokje vrij, maar zodra ik een stap binnen zette kwam er een enorme pisgeur over ons heen. De Britse toerist (who else) vond zichzelf blijkbaar te goed om zijn zaakje in een gracht te doen, zoals normale strontlazarus toeristen normaalgesproken doen. Vervolgens gingen wij weer in de rij staan en ditmaal moesten wij nog langer wachten. Onze voorgangers bleven verdacht lang binnen en af en toe hoorden wij gebonk tegen de deur of ging de deurklink omlaag. Na wat als een eeuwigheid voelde kwam een stelletje met een diep beschaamde blik en open jassen naar buiten, ik zal je zelf laten bedenken wat ze daar binnen hebben gedaan. Toen we eindelijk weer binnen waren kregen wij een naakte vrouw op haar rug te zien, met een knielende man tussen haar benen die haar befde terwijl hij zichzelf aftrok, vermoedelijk om hard te worden. Dit ging de hele tijd door en wij waren niet tevreden, we hadden tenslotte geld betaald and we wanted to see some fucking, dus hebben wij er nogmaals geld in gedaan. De man kon nog steeds niet hard worden dus helaas veranderde er niks. Eenmaal buiten hebben we keihard gelachen over de bizarre taferelen die wij gezien hebben. Het is tenslotte erg vreemd om “live” porno te kijken, alsof de mensen in het scherm plotseling voor je staan in 3D, maar dan in vlees en bloed. Het gekke en verassende van deze avond is dat wij totaal geen interesse in de Red Light of de peepshow hadden maar uiteindelijk het meeste geld hebben uitgegeven.
Hierna zijn we gaan eten en weer teruggereist naar de accommodatie, waar ik weg slonk in een diepe slaap. De volgende dag moesten we al weer snel op om de accommodatie schoon te maken en na afscheid te nemen van de participants en de commissie en bestuur succes te wensen met de eindschoonmaak moest ik mij helaas alweer haasten naar de uni. Het was werkelijk een prachtig weekend, maar helaas komen alle goede dingen ten einde. Ik heb erg genoten en ben ontzettend blij dat ik dit heb kunnen ervaren, allemaal dankzij een gedachteloze beslissing die ik 7 maanden eerder had gemaakt. Iedereen heeft erg veel gelachen en plezier gehad, er zijn nieuwe vriendschappen gevormd en herinneringen gemaakt voor het leven.
Ik wil graag mijn mede-commissieleden bedanken voor dit geweldige weekend en voor hun inzet, en het bestuur bedanken dat ze ons hebben bijgestaan in de chaos en drukte. Zonder jullie allemaal was dit niet mogelijk geweest.
Deze ervaring was zeker voor herhaling vatbaar, dus wellicht zul je me volgend jaar weer zien en ik moedig iedereen ook zeker aan om zich volgend jaar op te geven voor de EventCie commissie!
Met jullie eigen kerstdiner nog maar net achter de kiezen geeft Rianne een kleine throwback naar het kerstdiner van 13 december! Hoe was het om als eerstejaars die net in de KookCie zit om dit stressvolle, maar zeer lekkere, evenement te organiseren?
Geschreven door Rianne Snik
Omdat we over de helft van ons prachtige Polaris jaar zijn en ik zelf coördinator Blog nog nooit een bloggie heb geschreven leek het mij tijd om dit te doen! Dit is eigenlijk een soort van ode aan mijn medebestuursleden maar dat weten ze nog niet hihi.
Geschreven door Nelleke Stibbe
Een paar weken geleden heeft de BorrelCie de jaarlijkse Halloween borrel georganiseerd. Voor deze borrel heeft de BorrelCie alle handen uit de mouwen gestoken om de meest griezelige avond van het jaar georganiseerd. Lees hoe zij dit hebben georganiseerd!
Geschreven door Emma de Vries
De epische Constitutieborrel saga is jullie misschien niet ontschoten als jullie mijn verhalen op facebook hebben gevolgd. Je eigen CoBo is het leukste natuurlijk, en vooral die van AEGEE-Amsterdam is het leukste omdat wij de langste CoBo hebben van alle CoBo’s (Die van ons duurt 8 uur, en die van anderen duurt vaak 3 uur). Het enige spijtige is dat je je op een gegeven moment niets meer herinnert van je eigen CoBo, dus ga je maar op excursie naar andere AEGEE locals en Amsterdamse studentenverenigingen om te kijken wat zo’n CoBo nou eigenlijk is.
Geschreven door Perry Prinsen
Voorafgaand aan de introweken ontstond er een bijzonder, maar niet onverwacht, ouderkoppel. Joseph en Lennart wilde als 2/3 van de Cycle Jerk het ouderschap aangaan. Hieraan mocht natuurlijk een Affaire pappa niet ontbreken om deze jerkle rond te maken. Wat voor avonturen deze Malse Mannen hebben beleefd hebben ze in een beknopt (UCHE) verhaal voor ons uitgelicht.
Geschreven door Lennart Hatenboer & Joseph Groot Kormelink
De EuropaCie is dé commissie die zorgt dat de AEGEE-Amsterdammers ook vanuit hier proeven van al het moois wat Europa te bieden heeft en een aantal keer per jaar ook echt de verbinding maakt met andere Europese locals.
Geschreven door Jujube Zeguers
Van de zomer zijn er meerdere mensen op een geweldige zomer vakantie, Summer University (SU), geweest bij een AEGEE-local in Europa. Een iemand daarvan is Anthony! Nadat hij in Amsterdam, samen met Enschede, een geweldige SU van twee weken had neergezet in Nederland was hij klaar om lekker zelf op vakantie te gaan in Napoli. Lees hier hoe hij het heeft gehad!
Geschreven door Anthony Boelhouwers
Geschreven door Ellen Thewessen
De zomervakantie is alweer voorbij en buiten pleurt de regen lekker naar beneden: tijd voor een lekker terugblik! Afgelopen zomer hebben weer flink wat AEGEE'ers de trip gemaakt naar Biddinghuizen om daar lekker in een tentje in de modder een van de mooiste (sommige vinden het mooiste) festival van de zomer te beleven! Ellen verteld haar ervaringen in geuren en kleuren:
Geschreven door Mandy Wierda
Afgelopen zomervakantie was natuurlijk een van Europa's grootste festivals weer van start gegaan. Van 7 tot 13 augustus was er in Boedapest op Sziget (sziget betekend eiland en het festival is ook op een eiland hehe) weer van alles te beleven. Op dit leuke eiland waren ook een aantal AEGEE-Amsterdammertjes aanwezig! Wat deze leuke mensen allemaal hebben beleefd dat kun je hier lezen
Geschreven door Tom Karemaker
De PAX (participants, want alles AEGEE-Europa gerelateerd moet natuurlijk Angelsaksisch zijn) zijn richting Enschede vertrokken, samen met de meeste organisers. Ikzelf zit effetjes thuis bij te komen en deze heerlijke blog voor jullie te schrijven over het mooie weekje van de SU die wij georganiseerd hebben!
In Juni heeft er een heftige strijd plaatsgevonden: de WaterWars van FOCUS: Hocus FOCUS Pilates Plas. Tijdens deze strijd zijn er veel mensen gevallen. Daarnaast waren er ook personen die zich behendig door de hele stad verplaatste zonder door de mede-strijders gezien te worden. Eén van deze sneaky behendige strijders was Yannick. In deze blog kun je lezen hoe Yannick zijn targets heeft benaderd en zijn relatie in gevaar heeft gebracht.
Geschreven door Yannick de Wit
Luna heeft afgelopen jaar een van de drukste weken van AEGEE georganiseerd: De Introductieweken! Lees hoe zij dit heeft ervaren en hiervan heeft genoten
Geschreven door Luna Minnaar
Geschreven door Samantha de Vries
Sam dook voor haar eerste Agora meteen midden in AEGEE-Europe en werd delegate. Lees verder hoe ze door deze ervaring verliefd is geworden op Europa (pas op Jurjen..)
Door Marijn Wasch
De jaarlijkse koningsbbq is een traditie die Polaris voort zet! Lees hoe Marijn de avond en de voorbereidingen heeft ervaren:
Door Jasper Prinsen
Vandaag de allereerste blog van Polaris. We nemen een klein stapje terug in de tijd naar de avond waarop ons mooie bestuur ingeslagen werd. Absoluut een spannende avond, maar wel vol met feest! Lees hoe Jasper alles heeft ervaren:
Door Karolien Schneck
Vandaag is het tijd voor een flashback naar de allereerste ALV van Lucent. De beleids-ALV was voor Karolien als kersverse voorzitter best wel spannend. Over een paar weken begint het nieuwe bestuur alweer en zij zullen ongetwijfeld hetzelfde gaan doormaken. Lees nu snel over de knikkende knietjes van Karolien
Door Nini Pieters
Nu het nieuwe bestuur is verkozen, blikken we met Nini even terug naar haar eerste evenement als bestuurslid: de Batavierenrace! Leuke flashbacks en wijze lessen voor het nieuwe bestuur lees je nu hier op de blog.
Inmiddels is iedereen een beetje aan het bijkomen van al het skiën of boarden en de après-ski. Acht dagen op de piste en twee lange busreizen is tijd zat voor mooie avonturen... Lees het nu in deze blog!
Door Catarina Guimaraes
Toen ik klein was, ik denk 5 of 6, had mijn familie een boerderij in Portugal waar wij elke zomer heengingen om te genieten van het mooie weer en de prachtige uitzichten. De boerderij heet pico tinho, dit betekent kleine heuvel (het zat op een kleine heuvel, niet heel geïnspireerd dus). Dit was altijd mijn lievelingsplek om heen te gaan, het huis was namelijk zo groot dat je er super leuk in kon spelen! Het land eromheen was ook altijd de highlight, bij aankomst moet je een lang weggetje op die eerst door een bos gaat, daarna de wijngaarden en uiteindelijk ben je bij het huis. Ik mocht er nooit alleen spelen doordat er soms honden waren, stiekem deed ik het toch af en toe en nam ik een stok mee om mezelf te beschermen #badass.
Door Job Holtz
Nadat ik begin september dronken heb ingestemd om mee te gaan op het liftweekend, was het 9 november eindelijk zover. Na weken vol spanning te hebben afgewacht, mocht ik dan echt voor de eerste keer gaan liften. Redelijk goed voorbereid en vol zelfvertrouwen – Berlijn is toch niet zo ver? – voegde ik me op de vroege vrijdagochtend bij de overige liftkoppels op Amsterdam Centraal.
Door Rosanne Wessemius
Het leven als bestuurslid: hoe is dat eigenlijk? Of nog erger: het leven als secretaris? Rosanne is natuurlijk ons gekke feestbeestje op de borrel of als coördinator van de FeestCie, maar wat houdt haar gedurende de dag allemaal bezig? Ze vertelt in geuren en kleuren hoe haar dinsdag er meestal uitziet.
De introweken en het introweekend zijn helaas voorbij, maar gelukkig hebben we de foto’s nog! Wat was het weer een intro om nooit te vergeten. Er zijn ouderkoppels gecreëerd, kinderen geboren en vriendschappen voor het leven gesloten. En dat allemaal door elke avond een gezellige activiteit te doen en samen te lachen en te drinken.
Met AEGEE reizen we natuurlijk naar heel veel plekken. Liftweekend naar Berlijn, Uitwisseling naar Istanbul en we gaan dit jaar ook weer skiën. De leden zijn zo verslingerd aan reizen dat zij zelf ook wel eens in de trein stappen. In dit geval trof een groepje AEGEE’ers elkaar op Sziget...
De Summer Universities... Toch wel een fenomeen binnen AEGEE. Twee weken op vakantie voor rond de 200 euro? Een grote nieuwe vriendengroep? Feestjes? Een onbekend land? Locals die je alle ins en outs kunnen vertellen? Wat wil een mens nog meer?! Lisa Mulder en Karolien vertellen je over het mooie Georgië.
“Je leert veel nieuwe mensen kennen.” They said… “Je zal veel drinken.” They said… “Je gaat naar de beste vakantie van je leven.” They said… Natuurlijk geloofde ik het wel, maar dacht dat het een beetje overdreven was. De SU zou een soort van magische ervaring zijn en in mijn hoofd zag ik de expectation vs. reality memes al helemaal voor me.
De vorige AEGEE-Olympics waren legendarisch, want Amsterdam had gewonnen. Hierdoor hadden wij dit jaar de eer om het toernooi te organiseren. Er kwamen AEGEE’ers uit alle hoeken van het land. Utrecht, Nijmegen en Enschede waren allemaal van de partij.
Door Nelleke Stibbe
Het liftweekend begon voor mijn liftpartners en mij erg vroeg in de ochtend. Ik was om vier uur opgestaan en nog steeds niet helemaal wakker. Toen we met z’n allen op Amsterdam Centraal arriveerde was gelukkig iedereen nog niet helemaal wakker. Nina had een goede sloot met koffie gekocht en Tom was zijn zelfgemaakte broodjes thuis vergeten (erg sad). Toen wij eindelijk op pad gingen voor een eerste lift waren we allemaal toch wel super excited.
Door Milan Rooijers
Ik ben Milan, maar velen van jullie kennen mij waarschijnlijk niet, omdat ik tot voor kort geen actief lid was en daarbij ook nog eens heel kort lid ben. Het werd tijd voor mij om meer betrokken te worden bij AEGEE en wat is dan een betere manier dan mee op reis te gaan? Zo gezegd, zo gedaan en zo ben ik naar de Agora gegaan!
Door Anne de Vries
Het eerste weekend van maart kwamen 14 leden van AEGEE-Istanbul op bezoek. Drie dagen lang lieten we ze kennis maken met onze mooie stad!
Het is alweer enkele weekjes geleden dat wij uit het mooie Porto zijn teruggekeerd, en ondertussen hopelijk ook zijn uitgebrakt. We hebben zeker wel genoten van het ELW-weekend, van de goedkope cocktails en restaurantjes, de (grotendeels door ons gevulde) clubs, de brakke stadswandelingen en veel portwijn. Ik moet zeggen dat de AEGEE-vlucht met Transavia van vrijdagochtend - die al ruim van tevoren als ‘legendarisch’ en ‘uiterst irritant voor alle andere passagiers’ was aangekondigd – toch best wel rustig is verlopen, en de meeste mensen - zo goed als dat ging – op hun tafeltje hebben liggen slapen (wel creds to Bruno en Pascal die als ontbijtje een halve liter bier naar binnen hebben gewerkt). Maar eenmaal aangekomen, had ook Nina binnen vijftien minuten twee biertjes op plus bezwaar over dat ze te klein waren. Gelukkig werd er meteen nog een litertje voor haar bijbesteld, waarna zij tot mijn verbazing om 5 uur s’ochtends nog steeds lekker in de club stond de dansen.
Na een drukke PR-periode kwam voor mij de periode aan waar ik naartoe had geleefd het afgelopen halfjaar, de introductieperiode. De voorbereidingen waren goed verlopen en ik ging vol goede moed starten aan de introductie, met de rest van Fier en de IntroCie die mij bijstonden.
Ik denk dat iedereen wel weet hoe lastig het soms kan zijn om even een vrij avondje te regelen voor wat gezelligheid met vrienden. En ik denk dat jullie je ook wel kunnen voorstellen dat het voor ons al helemaal soms moeilijk is aangezien AEGEE ons leven is en ons leven AEGEE. Iets waar we zeker niet over klagen maar wel een feit is. Na al ongeveer 5 maanden met elkaar opgescheept te hebben gezeten was het ons nog steeds niet gelukt een keer iets gezelligs te gaan doen met Fier buiten AEGEE. Wat een schande! Dus zo gezegd zo gedaan leek het ons leuk een keer een gezellige bondingsactiviteit te doen zonder alle bestuurstramalanten. Het werd tijd voor een romantisch avondje uit met Fier.
Het was woensdagochtend half zeven ‘s ochtends en alhoewel een derde keer snoozen erg aanlokkelijk was, riep de verplichting. Het was tijd voor de BHV cursus. Ja, ook Fier moest er aan geloven alleen jammer genoeg op de pijnlijke woensdagochtend. Maar als hoofdverantwoordelijke van de vereniging stapte ik op mijn fiets om drie kwartier vanuit oost naar het Amsterdamse bos te fietsen. Dat mijn koffiefilters uitgerekend deze ochtend op waren maakte mijn humeur niet veel beter. Maar toen ik eindelijk aangekomen de brakke koppies van José, Lisa en Romy zag, wist ik dat ik gelukkig niet alleen in het schuitje zat. Uiteindelijk was de enige fris en fruitige persoon in de zaal Willem, onze BHV docent.
Wanneer je lid bent bij AEGEE bewandel je niet het gebaande pad. Je middelbare schoolvrienden vliegen naar Chersonissos? Jij brengt je weekend door in Slovenië. Je studiegenoten pakken een Flixbus naar Berlijn? Jij lift naar Praag. Je buurjongen pakt met wat vrienden een hotelletje aan de Spaanse kust? Jij gaat in een gymzaal liggen met honderden andere Europeanen in Oekraïne.
Door Romy Cartiere
Het was even schrikken eind januari.. Er stonden ineens 30 Europeanen op de borrel! Deze gezelligheid werd gebracht door het jaarlijkse Event, georganiseerd door de EventCie voor AEGEE leden uit heel Europa. Allerlei landen waren vertegenwoordigd, van Turkije tot Engeland en van Oekraïne tot Spanje. Vier dagen lang hebben we ons met deze groep ontzettend vermaakt in Amsterdam.
Door Anne van Hulten
14 januari 2017, de wekker staat al vroeg. Vandaag vliegen we met AEGEE Amsterdam naar Riga. Tijdens de landing zagen we overal al sneeuw liggen. Letland leek van boven op een winter wonderland. De 2 meisjes van AEGEE Riga (Laima en Anete) stonden bij de bushalte op ons te wachten. We hebben eventjes kennis gemaakt en toen brachten ze ons naar het hostel. Vervolgens hebben we met z’n allen ergens geluncht. ’s Avonds gingen we op pubcrawl in drie groepjes, met alle drie de groepjes een begeleider van AEGEE Riga. Dit waren gelijk alle leden van AEGEE Riga, want deze bestaat maar uit drie leden. We kregen opdrachten voor verschillende kroegen, en in de laatste club waren we met alle drie de groepjes weer bij elkaar. De volgende dag zijn we met iedereen naar het museum of National History geweest. In dit museum waren veel verschillende dingen te zien. Van klederdracht van vroeger, tot munten van twee jaar geleden. De geschiedenis van Letland was hier uitgebreid beschreven, alleen jammer dat het grootste gedeelte van alles dan ook in het Lets of Russisch geschreven was..
Door Yannick de Wit
Mijn eerste indruk van Budapest was niet wat ik ervan verwacht had. Nadat ik nog geen twee maanden eerder in Chișinău was geweest, had ik een soortgelijke postDDR-stad verwacht. In Moldavië leek het namelijk net alsof je terug in de tijd was gestapt. Budapest is anders. Budapest is een wereldstad.
Deze wereldstad heeft niet stilgestaan. Alles was gemoderniseerd, maar het mooiste was dat de cultuur er desondanks zeker niet minder op was. Net zoals je in Amsterdam Centrum overal prachtige grachtenpanden vindt, vind je in Budapest het ene na het andere uitzonderlijke gebouw. Waar een zo’n gebouw in menig andere stad een nationaal monument zou zijn, daar had je er hier in Budapest honderden van. Tot mijn grote geluk hoefde ik niet lang te wachten tot ik deze stad mocht verkennen.
Ik kan pagina’s vol schrijven over mijn reis, maar daar wordt niemand vrolijk van dus ik zal een paar pareltjes van deze reis uitpikken en hierover mijn verhaal doen. Lief hè? Geen probleem.
Ik begin bij dag twee. Het was tijd om te schaatsen. Wij Hollanders zijn uiteraard natuurtalenten en wij dachten die klungels van Hongaren eens effe te laten zien hoe het moet. We werden ingemaakt. Of onze groep was simpelweg bagger in schaatsen, of de Hongaren waren gewoon heel goed. Ik hoop het laatste. Het schaatsen was hoe dan ook een unieke ervaring, omdat de schaatsbaan tussen twee monumenten lag en wij wederom uitzicht hadden op prachtige gebouwen.
Door Romy Cartiere
‘Nee ik kan volgende week niet, ik ben dan in Moldavië.’ ‘Moldavië? Hoe kom je daar dan weer terecht.’ Een typisch gesprek in het leven van een AEGEE’er, en met die bestemming in aankomst voerde ik het gesprek nog een aantal keer vaker dan gewoonlijk.
Hoe kwam ik daar dan terecht? Afgelopen oktober vond in Chișinău – snel googlen leert je dat het de hoofdstad van Moldavië is – de Agora plaats. Dat betekent een gezamenlijke bestemming voor honderden AEGEE’ers! Net als AEGEE-Amsterdam heeft AEGEE-Europa een algemene ledenvergadering, maar met meer dan tienduizend leden gaat zo’n Europese ALV er toch iets anders aan toe dan bij ons in CREA!
12 oktober begon voor mij voor de vierde maal het avontuur. Ik mag mezelf een redelijk doorgewinterde Agoraganger noemen, maar het is iedere keer een even nieuwe ervaring. Nieuw land, nieuwe mensen – maar ook oude bekenden –, nieuwe onderwerpen, en, nieuwe feesten! Vind je onze eigen ALV al gezellig? Maak dan eens een Agora mee! Elk van de 4 avonden is er dik feest met alle honderden deelnemers. Ieder halfjaar zijn er nieuwe thema’s, maar de European Night blijft gelukkig een vaste viering.
Door Jurjen Posthumus
Nu alweer een paar weekjes geleden hebben we het altijd mooie introweekend gehad. En nu de dagen weer kouder en donkerder worden denk ik af en toe terug aan toen.
Op een heerlijke vrijdag gingen we op pad. Ik zelf was al eerder dan de meeste mensen opgestaan voor het college dat die dag nog gevolgd moest worden. Eerst de grote auto halen bij een kennis in het verre Castricum en daarna snel terug naar Mokum om daar alle spullen die we zelf mee moesten nemen overal vandaan te halen. Het kantoor was de plek waar iedereen elkaar ontmoette. Bij iedereen drong het door; het introweekend begint. Alle spullen snel in de auto en dan door naar het altijd mooie Bakkeveen. Samen met Yannick ben ik in de auto gestapt en gaan rijden om hopelijk voor 11 uur bij de Loryann aan te komen.
Door Nikki Bruin
Jullie kennen ons vast allemaal wel, de dames in de felblauwe shirtjes die rondwandelen op de open borrels en proberen om met iedereen een praatje te maken. Maar naast de open borrels en open feesten hebben we afgelopen tijd nog veel meer gedaan om zoveel mogelijk leden erbij te krijgen.
Allereerst hebben we voor de vakantie heel wat vergaderingen gehad. Nieuwe flyers ontwerpen, gadgets verzinnen en feestlocaties regelen. Er komt toch heel wat bij zo’n periode kijken. Toen alles eenmaal was geregeld heeft iedereen lekker van zijn vakantie kunnen genieten voordat er aan de grote PR periode werd begonnen.
Een van de eerste dingen op de agenda was het Uilenfest. Dit was een festival op Uilenstede waar we, onder het genot van een biertje natuurlijk, met behulp van de rodeostier mensen enthousiast maakten voor AEGEE. Onder de commissie leden zijn er nog wedstrijdjes gedaan wie er het snelste was op de stormbaan, zelfs toen deze een beetje nat geregend was. Tijdens de introweken hebben we gezellig op de infomarktjes gestaan van de Hva, UvA en de VU. Dit jaar hadden we super veel geluk en hebben we elke keer lekker in het zonnetje gestaan met naast flyers, ook ijsjes in onze handen. ’s Avonds werden er ook biertjes en ijsjes genuttigd samen met de nieuwe studenten van de UvA. Nadat we met een aantal leden van de commissie hadden staan zwoegen in de keuken om een heerlijke pastasalade voor 30 man neer te zetten, hebben we buiten op een pleintje gezellig met iedereen gegeten. Super leuke avonden gehad met interessante gesprekken en enthousiaste mensen die we later ook op de borrel weer terug hebben gezien, groot succes dus.
Weinig dingen zijn erger dan Dries Roelvink in een gele zwembroek, maar om half zeven op het station staan is er zeker één van. Donderdag was dit toch de situatie… gelukkig niet voor niets!
Langzaam loop ik de trap af. Mijn ogen zitten nog halfdicht en mijn hoofd bonst een beetje van de drank van de avond ervoor. In mijn korte broek en slaapshirt schenk ik een kopje versgezette koffie in en loop ik naar buiten. Ik hoor gepraat en tot mijn verbazing zie ik al een hele grote groep AEGEE'ers buiten zitten. De dag ervoor was ik de eerste die opstond. De zon schijnt fel in mijn ogen en ik knijp ze nog maar wat meer dicht, maar oh wat ziet het er heerlijk uit! Dicht bij het water zijn stoelen neergezet en ik zie allemaal brakke koppies genieten van de zon, elkaar en de gebakken eitjes.
Mijn eerste Europese evenement. Ik was voornamelijk heel nieuwsgiering hoe dit weekend er dan precies uit ging zien als één van de minder Europa gerichte bestuursleden.
Het begon allemaal al goed. We kwamen op Leiden Centraal Luuk (voorzitter Delft) tegen en een hele groep buitenlanders. Iedereen met ons mee in de bus. Alleen gingen Brent en ik richting het Hilton en de groep wilde naar de gymzaal. Uiteindelijke conclusie, Brent en ik moesten 5 min en de Europeanen 20 min, want Luuk wist de weg niet.
Sanne volgde al snel en na een hapje eten zijn we naar de openingsceremonie gegaan. De ceremonie was in het Museum van Oudheden. Hier kwam dan ook de baas van het museum even een kort, interessant verhaaltje van 5 min vertellen (20 minuten). Als afsluiter van de ceremonie mochten we nog even een rondje maken door het museum. Zo kwamen we langs verschillende oudheden, zoals de Griekse God Kratos.
Totaal gedesoriënteerd en met spierpijn in spieren waarvan ik niet eens wist dat ik ze had, word ik langzaam wakker. Enkele seconden later begin ik te beseffen dat ik getuige ben geweest van een super toffe, uiterst vermoeiende, keigave, ontzettend gezellige week! Ja jongens, ondanks alle botbreuken en onze grote vriend Thomas was de wintersport van 2016 er weer eentje voor in de boeken. Vroeg de piste op om weer vroeg te kunnen après-skiën. Dit is overigens ook een kunst op zich. Vroeg après-skiën is eigenlijk een beetje hetzelfde als recht de berg af gaan: het gaat snel. Na een aantal biertjes blijken nummers over toeters op waterscooters en broeken met zakken aan de zijkant opeens op Bach en Michael Jackson. Natuurlijk is het de kunst om alle fouten die je die dag op de piste hebt gemaakt recht te lullen. In de kroeg beheers je minimaal de zwarte piste en kun je een vierdubbele flikflak op een reetsleetje! Nog een wijze les: een paar shotjes doen het niet zo goed als voorgerecht.
Op vrijdag 8 januari was het zover, wij vertrokken met een groep AEGEE-Amsterdammers richting Kroatië. Zodra je denkt aan Kroatië, denk je vast aan die mooie kust, heerlijke zon/ warme temperaturen. Maar niets was minder waar. Het vliegtuig uitgestapt, kwamen we terecht in een Winterwonderland. Overal lag sneeuw en al snel was het tijd om de handschoenen aan te trekken en de mutsen op te zetten want de temperatuur lag onder het vriespunt!
Een nieuwe website! Dat werd inderdaad de hoogste tijd. We zijn nog druk in ontwikkeling en er zullen nog vele nieuwe features bijkomen. Denk aan overzetten van oude foto's, overzetten van alle ALV bestanden, een webshop, uitgebreide tagsystemen, km teller, forum, nieuwe fotos message en ga zo maar door. Heb jij nog echt iets dat wij volgens jou er in moeten zetten? Laat het ons weten en wij gaan kijken wat er mogelijk is.
Veel plezier op de nieuwe site en laat het ons weten als je nog iets mist!
Ceres wenst iedereen ontzettend gezellige kerstdagen een spetterend en knallend 2016! Laat die champagne poppen, eet kerstkoekjes/struisvogel/paté/gourmet/kalkoen tot je erbij neervalt en breng deze dagen vooral door met alle fijne mensen om je heen!
Terwijl de meesten van jullie in Nederland zaten te klappertanden kon een deel van ons gewoon genieten van sangria in de zon! Het ELW had dit jaar alles wat je wil hebben om aan ons kikkerlandje te ontsnappen: heerlijk weer, goedkope cocktails, goed gezelschap en natuurlijke mooie feestjes!
Wat een mooie zomer. Die begon bij de laatste borrel, die toch wel voor menig lid zwaar viel. Jesus was in een goede bui en dacht laat ik de laatste borrel tequila in het shotjes uur doen en dat was goed te merken. Nadat de borrelboodschap en de ELW aankondiging je bijna de Brasil Bar uit tetterden.
Werd er gedanst op de bar (en gevallen), meer gedronken, vooral veel geschreeuwd en nog meer gedronken. Daar stond ik dan met m’n nuchtere hoofd, enthousiast toegeschreeuwd door ongeveer elk lid met een leuk verhaal. Toen om 3 uur de deuren dicht gingen en ik zat te bedenken hoe ik mijzelf ging vermaken tot 4 uur tot mijn bus kwam en mij naar Schiphol zou brengen. Nou dit was een gedachten van ongeveer 5 seconden, want entertainment genoeg buiten (iets met voor de Brasil willen slapen).
Brent Appelman
Begin juni was het weer zo ver: de leden van het Nederlandse deel van het AEGEE-netwerk en een paar gasten uit de rest van Europa kwamen bij elkaar voor een netwerkmeeting. Ditmaal vond de meeting plaats in Eindhoven.
Brent Appelman
Omdat we nu wordpress gebruiken kunnen we de standaardfunctionaliteit van wordpress gebruiken voor de Blog. Dit heet in de Achterkant: Berichten. Daar vind je ook deze "blogpost". Om deze op een bepaalde pagina weer te geven is er de shortcode display-posts.
Voila. Plaatjes kunnen ook.
Zoals van een fles jäger
Elke dinsdag avond borrelen wij met AEGEE-Amsterdam in de Brasil Bar. De borrel begint om 21:00 uur en gaat door tot 3 uur! De borrels zijn de plek waar alle AEGEE-Amsterdam leden samen komen en onder het genot van biertjes, wijntjes en shotjes tot laat in de avond door feesten.
Naast de activiteiten die AEGEE-Amsterdam allemaal organiseert is er binnen het AEGEE netwerk nog veel meer te beleven. AEGEE-Amsterdam is namelijk onderdeel van een groot Europees studenten netwerk, te vinden door heel Europa. Van AEGEE-Athene tot AEGEE-Helsinki, van AEGEE-Las Palmas tot AEGEE-St. Petersburg.
Elk jaar organiseert AEGEE-Amsterdam voor de nieuwe leden een introductieperiode (zonder ontgroeningen en verplichtingen). In deze periode zul je vele nieuwe mensen leren kennen en vrienden voor het leven maken. Twee en een halve week lang zul je kriskras door Amsterdam te gekke activiteiten, borrels en feesten meemaken.
Dit weekend vindt begin oktober plaats en is bedoeld voor zowel nieuwe als oude leden. Het is altijd enorm gezellig en iedereen leert elkaar kennen. Daarnaast wordt er natuurlijk van alles over AEGEE verteld en wordt pas goed duidelijk wat AEGEE jou allemaal te bieden heeft. Uiteraard is er elke avond een feestje en dat gaat meestal tot diep in de nacht door.
AEGEE-Amsterdam telt 21 commissies en al deze commissies organiseren diverse activiteiten gedurende het jaar. Een kookworkshop, een kerstdiner, een feest, een skireis of een bezoek aan het museum, alles kan bij ons! Zie jij nog iets wat wij nog missen? Je kan je eigen commissie starten en samen met de nieuwe commissie activiteiten organiseren.
Eén ding is zeker bij AEGEE-Amsterdam, je gaat ontzettend veel nieuwe vrienden krijgen. Je gaat samen op reis, samen borrelen of samen strompelend naar huis na dat laatste shotje. Met je ware vrienden kun je ook een genootschap oprichten. Met je genootschap kun je activiteiten voor de vereniging organiseren om zo een roemruchte status te vergaren.
Uitschrijven dient voor 1 augustus te gebeuren. Je kunt je uitschrijven door een e-mail te sturen naar office@aegee-amsterdam.nl. Vermeld daarbij jouw voor en achternaam, de reden van uitschrijving, eventuele verbeterpunten voor AEGEE-Amsterdam en of je geïnteresseerd bent in een reünistenlidmaatschap. Binnen tien dagen ontvang je een ontvangstbevestiging per e-mail en is de uitschrijving definitief.
