José’s AEGEE
Het is ontzettend warm, ik ben nu nog aan het werk in mijn snikhete kamer want je moet nu zoveel mogelijk thuis werken als het kan. Er is een hittegolf, er is corona. En ik kijk uit naar het einde van de middag als ik de verkoeling op kan zoeken met mijn vrienden.
Door José van der Meer
Als corona mij een ding duidelijk heeft gemaakt, is het wie ik belangrijk vindt om contact mee te hebben en te onderhouden. Ik heb nooit veel waarde gehecht aan online contact onderhouden, maar ik heb nu veel beter op een rijtje wie ik graag elke dag zou willen zien en spreken. En als je mij vijf jaar geleden had wijsgemaakt dat ik 80% van die mensen via een vereniging heb leren kennen dan had ik je uitgelachen want ik wilde helemaal niet bij een vereniging.
Ik kwam bij AEGEE-Amsterdam aanwaaien toen ik erachter kwam dat er verenigingen bestonden zonder ontgroeningen of verplichtingen. Ik was nieuwsgierig (en het goedkoop reizen sprak me ook aan). Nu vijf jaar later ben ik zo blij dat ik mijn vooroordelen opzij heb gezet en langs ben gekomen op de open borrel.
Zonder AEGEE had ik niet in één jaar tijd zeven verschillende landen bezocht. De mogelijkheden om elke maand een reis te kunnen maken zijn grenzeloos. Vanuit Amsterdam worden er ledenweekenden, liftwedstrijden, wintersports georganiseerd, met daarbovenop nog vele evenementen die door andere locals (steden in Europa) worden georganiseerd. Mijn to do wat ik nog wil doen bij AEGEE qua reisjes: Sailing the Croatian Dream waar je een week lang op een zeilboot langs de Kroatische kust gaat zeilen. Ik kan niet wachten om straks weer Europa te gaan ontdekken.
Zonder AEGEE had ik een heleboel lieve mensen niet ontmoet, zowel in Amsterdam als in Europa. Door de vrijblijvendheid dat alles mag, niks moet, zijn er zoveel verschillende mensen met allerlei achtergronden. Zonder AEGEE was ik in mijn psychologiebubbel blijven zitten. Nu heb ik te maken met zoveel verschillende opleidingsachtergronden, cultuurachtergronden en verschillende interesses dat mijn wereldbeeld enorm is gegroeid en daar ben ik echt heel blij mee. Tijdens exchanges leer je over het studentenleven van andere steden in Europa, wordt je zelfs thuis bij hen opgevangen. Op exchange in Skopje sliep ik bij een meisje, wiens ouders geen woord Engels spraken. De moeder kwam elke ochtend een kopje koffie brengen, stak vragend haar duim op als ik een slokje nam en ging pas weg als ik tevreden was.
Zonder AEGEE had ik een heel groot deel van het uitgaansleven die ik heb (had, thanks corona) en activiteiten die te doen zijn rondom Amsterdam niet gehad. Door de feestjes heb ik leuke clubs en kroegjes ontdekt; door de activiteiten heb ik verschillende culturele evenementen bezocht en actieve activiteiten gedaan die ik wel had willen doen, maar niet wist hoe ik dat kon organiseren. Doordat er een budget is, is er ineens zoveel mogelijk om te organiseren wat jou tof lijkt. Zeilweekendjes, paintballen, met een groep van vijftig man tegelijkertijd in een vliegtuig naar Porto zitten. Ik denk niet dat ik dat zonder AEGEE had kunnen mee maken.
Nu lijkt alles ingeperkt te zijn door de maatregelen, maar niks is minder waar. Nog steeds voel ik mij verbonden met deze lieve mensen. Online wordt er ontzettend veel georganiseerd en gesteund, toen er in andere landen strengere lockdowns waren werden er door heel Europa heen online activiteiten georganiseerd, van pubquizes tot een online festival. Dit jaar bestaat AEGEE-Amsterdam 35 jaar en wordt het Lustrum georganiseerd, ik kan echt niet wachten wat AEGEE dit jaar voor mij in petto heeft.