Wintersport 2016
Totaal gedesoriënteerd en met spierpijn in spieren waarvan ik niet eens wist dat ik ze had, word ik langzaam wakker. Enkele seconden later begin ik te beseffen dat ik getuige ben geweest van een super toffe, uiterst vermoeiende, keigave, ontzettend gezellige week! Ja jongens, ondanks alle botbreuken en onze grote vriend Thomas was de wintersport van 2016 er weer eentje voor in de boeken. Vroeg de piste op om weer vroeg te kunnen après-skiën. Dit is overigens ook een kunst op zich. Vroeg après-skiën is eigenlijk een beetje hetzelfde als recht de berg af gaan: het gaat snel. Na een aantal biertjes blijken nummers over toeters op waterscooters en broeken met zakken aan de zijkant opeens op Bach en Michael Jackson. Natuurlijk is het de kunst om alle fouten die je die dag op de piste hebt gemaakt recht te lullen. In de kroeg beheers je minimaal de zwarte piste en kun je een vierdubbele flikflak op een reetsleetje! Nog een wijze les: een paar shotjes doen het niet zo goed als voorgerecht.
Op de eerste avond was er al een goede pre-party onder het motto “niet zeuren maar dansen!” Onder het genot van bier en wodka gummy bears werd er in de kamer, voorzien van de nodige rook uit de rookmachine (want tja, die kan niet ontbreken natuurlijk), een grote fissa gebouwd. De mensen die het nog aan konden daarna verder te feesten, gingen door naar de Genius.
Een van de mooiste dingen waren toch wel de thema-feestjes. Voor de campingdisco haalde iedereen een paar foute kledingstukken uit de kast en tijdens het SOA-poli feestje kwamen er genoeg zusterpakjes, voorbind-dildo’s en sletten-outfits voorbij. Ook bracht iedereen een bezoekje aan het zustershokje om vervolgens met zijn/haar testuitslag op de arm weer naar buiten te komen. Net als vorig jaar was ook de sleetjes-race weer van de partij. Het klinkt zo simpel, “op een houten sleetje (exact dezelfde als die van toen je 5 was) een berg af roetsjen”, nou niet dus. Eerder “meer naar reeeecchttss, niet zo sneeeeel, kijk uit!” BAF! Ik denk dat er genoeg blauwe plekken zijn gevormd tijdens deze spannende wedstrijd.
Dan was er nog de estafette natuurlijk. Voor het kleine clubje dat na zoveel dagen sporten en feesten nog genoeg energie over had om mee te doen, stond de SkiCie klaar om deze strijd te beginnen. Van de berg zo snel mogelijk naar beneden racen en dan een halve liter bier atten; het viel de deelnemers toch iets zwaarder dan verwacht. Toch is er na vele vermoeide kreunen en moeilijke gezichten uiteindelijk een ijzersterke winnaar uit gekomen.
Zoals ik eerder al zei was deze wintersport echt een geweldige reis. Ik zou het iedereen aanraden om volgende keer mee te gaan! Mij zie je volgend jaar in ieder geval gewoon weer op de piste staan!
